Tıbbi Efsaneler: Obezite ile ilgili 5 yaygın efsane
Amerika Birleşik Devletleri’nde çocukluk çağı obezite oranları artmaya devam ediyor, ancak bu doktor, ebeveynlerin bunu tersine çevirmeye yardımcı olabileceğini iddia ediyor.
Amerika Birleşik Devletleri’nde, çocukluk çağı obezitesi büyük bir endişe kaynağıdır — ve daha da büyümektedir.
Çocuklar her zamankinden daha fazla obez olma riski altındadır. Yakın zamanda yapılan bir çalışma, egzersiz eksikliği, fast food ve Televizyon izlemek için harcanan saat sayısının salgına katkıda bulunan faktörler olduğunu buldu.
Bununla birlikte, “kendinizi hasta edene kadar yemek: obezite, yağlı karaciğer ve diyabetin sizi ve ailenizi öldürmesini nasıl durduracağınız” kitabının yazarı Dr. Joseph Galati, başka bir unsurun kısmen sorumlu olduğunu öne sürüyor: ebeveynler.
Heathline’da bahsettiği temel sorun, ebeveynlerin çocuklarını ne ile beslediklerine yeterince dikkat etmedikleri. Aileler yeterince ev yapımı yemek yemiyor ve ebeveynler sağlıklı atıştırmalıklar sunmuyor.
Houston’da bir karaciğer uzmanı olan Galati, ebeveynlerin bir adım atması ve sorumlu bir şekilde davranması gerektiğini söylüyor. Ayrıca doktorları, değerlendirmelerinde daha güçlü olmaya çağırıyor.
“Doktorların çoğunda, tüm aile üyelerine ‘bütün sorun sizde, erken öleceksiniz’ diyecek omurga yok”, diyor.
Galati haklı olabilir. Ancak Amerikan Pediatri Akademisi (APA) daha yumuşak bir yaklaşım önermektedir.
2017 politika bildirisinde,” obezite, gerçek sağlık sonuçları olan tıbbi bir tanıdır, bu nedenle çocukların ve ailelerin mevcut ve gelecekteki sağlık risklerini anlamaları önemlidir ” denmiştir. “Ancak bilgi hassas ve destekleyici bir şekilde verilmelidir.”
APA Bildirisinin ortak yazarı Texas çocuk doktoru Stephen Pont,” suçluluk ve suçlama uzun vadeli sağlıklı değişiklikleri motive etmiyor, sadece insanları kötü hissettiriyor ” diyor. Çocukları ve aileleri, birbirine bağlı ve “pozitif kalan” bir aile olarak küçük değişiklikler yapmaya teşvik ediyor.
Bu bir yaşam tarzı
Obezite, mevcut Amerikan yaşam tarzının bir risk faktörüdür ve bu, çocuklarımızın alışkanlıklarına büyük ölçüde yansır.
Amerikalı çocuklar için okula yürüyerek ya da bisikletle gitmek her zamankinden daha daha az olasıdır.
8 ila 18 yaşları arasında, TV, bilgisayar, video oyunları, cep telefonları ve filmlere sarılı şekilde günde ortalama 7.5 saat harcıyorlar. Bu saatlerde de atıştırma eğilimindeler.
5 Amerikalı çocuktan/gençten yaklaşık 1’i, yetişkinlerin yaklaşık üçte birine kıyasla obezite ile başa çıkmaktadır.
Son zamanlarda, küçük çocuklar arasındaki obezite oranları düşüyor gibi görünüyordu, ancak Mart ayında Pediatri dergisinde 2016 verilerini kullanan bir çalışma bunun doğru olmadığını bildirdi.
Aslında, 2 ila 5 yaş arası çocuklar arasında şiddetli obezite 2013’ten bu yana sıçrayış gösterdi.
16 ila 19 yaş arasındakilerin yüzde 41,5’i obezite ile yaşamaktadır. Yüzde 4’ten fazlası en ağır grup olan III. sınıf obeziteye girmektedir.
Bazı ebeveynler tombulluğu “bebek şişmanlığı ” olarak reddeder, ancak çocuklar küçülme eğiliminde değildir. Yaklaşık 4.000 devlet okulu öğrencisine yapılan bir çalışmada, obeziteye sahip 10. sınıf öğrencilerinin neredeyse tamamı 5. sınıfta normal kilonun üzerindedir.
Bunun yerine, uzmanlar daha gerçekçi bir yaklaşım önermektedir. İlgili ebeveynlerin, çocuklarının riskini değerlendirmek amacıyla farklı yaş ve boy uzunluğu için sağlıklı standartları içeren Hastalık Kontrol ve Önleme merkezleri hesaplayıcısı gibi araçları kullanmalarını öneriyorlar.
Cincinnati Çocuk Hastanesi Tıp Merkezi’nden Frank Biro bu başparmak kuralını sunar: eğer 1 yaşından sonra bir kızın bel genişliği, boyunun yüzde 60’ından fazlaysa, her ikisi de inç cinsinden ölçülürse, “aşırı kilolu metabolik komplikasyonlara sahip olma riski altındadır.”
Son araştırmalar, çocukluk çağı obezitesinin gelecekte daha da büyük bir sağlık sorunu haline gelebileceğini göstermektedir.
2017 yılında yapılan bir araştırmaya göre, modern Amerikalı çocukların yaklaşık yüzde 60’ı 35 yaşına geldiğinde obezite ile yaşayabilir.
Çocuğunuzun sağlığı için risk
Galati, bir karaciğer uzmanı olarak yağlı karaciğer hastalığı teşhisi konan obez yetişkinleri görme eğilimindedir. Bu hastalar ona çocuk sahibi olduklarını söylediğinde, doktor sorular sormaya başlar. Genellikle bu hastaların çocuklarında obeziteye doğru eğilim görmektedir. Bu, Galati’nin aileleri çocuklar kilo vermezse daha erken ölecekleri konusunda uyardığı zamandır.
Birçok kanıt, Galati’nin çocukluk çağı obezitesinin bir kişinin hayatını kısaltabileceği, kalp hastalığı, inme, karaciğer hastalığı ve kanser şansını artırabileceği iddiasını desteklemektedir.
Modern tıp ve büyüyen ekonomi, ABD yaşam beklentisini bir asırdan fazla bir süredir hızla artırdı, ancak daha fazla Amerikalı aşırı kilolu olduğunda bu artış yavaşlamaya başladı.
Araştırmalar, ABD’nin doğumda yaşam beklentisinin son iki yılda düştüğünü gösteriyor.
Boston Çocuk Hastanesi’nde bir endokrinolog ve obezite uzmanı olan David Ludwig, sorunun daha fazla insanın obez olduğu güney ve Orta Batı bölgelerinde daha da kötüleştiğini belirtti.
Aynı zamanda “Always Delicious” yemek kitabının da yazarı olan Ludwig, “yaşamın erken dönemlerinden itibaren daha yüksek vücut ağırlıklarına sahip mevcut çocuk nesli yetişkinliğe ulaştıkça uzun ömürlülükteki düşüş eğiliminin neredeyse kesinlikle hızlanacağını” savunmaktadır.
Günümüzde orta yaşla ilişkilendirdiğimiz sağlık sorunları daha erken ortaya çıkıyor. Galati son zamanlarda yorgunluk ve mide bulantısından şikayet eden gençleri görmeye başladı. Dahası, yapılan kan testleri yağlı karaciğerleri olduğunu da gösteriyor.
Obez çocukların yüzde 40’ına kadarında karaciğer sirozuna yol açabilen non alkolik yağlı karaciğer hastalığı (NAYKH) vardır.
Bir grubun klinik rehberleri, 9 ila 11 yaş arasındaki NAYKH için obez çocukların ve prediyabet, büyük bir göbek veya uyku apnesi olan aşırı kilolu çocukların taranmasını önerir. NAYKH’nin toplam kilonuz kadar belinizin büyüklüğü ile bağlantılı da görünmektedir.
Erken başlamak
Bir annenin bir çocuğun kilosuna olan sorumluluğu daha rahimdeyken başlayabilir. Büyük bir 2012 Alman çalışmasına göre, hamilelik sırasında çok fazla kilo alan hamile anneler, çocuklarının 6 yaşına gelmeden önce aşırı kilolu olma şansını yüzde 28 artırıyor.
Bebekler ve küçük çocuklar için antibiyotiklerin en aza indirilmesi yardımcı olabilir. Farelerde ve 2 yaşın altındaki çocuklarda görülen kanıtlar, antibiyotiklerin bağırsak bakterilerini sağlıksız bir şekilde değiştirebileceğini göstermektedir.
Trendlerle mücadele
Çocuklarınızın bu sağlıksız eğilimden uzak durmasına nasıl yardımcı olabilirsiniz?
Birçok araştırmaya göre, aile yemekleri iyi bir başlangıçtır.
4 yaşındaki 8.550 çocukla yapılan bir çalışmada, bulgular düzenli bir şekilde ailecek akşam yemeği yiyenlerin — ve aynı zamanda sınırlı ekran süresi ve yeterli uyku alanların – obez olma ihtimallerinin yüzde 40 daha az olduğunu gösterdi.
Galati, aileleriyle birlikte yemek yiyen çocukların da daha iyi notlara, aile ilişkilerine ve genel sağlığa sahip olduğuna dikkat çekiyor.
Amerikan Pediatri Akademisi (APA), çocuk yatak odalarında “ekransız” bölgeler, akşam yemeğinde televizyon olmaması ve günde sadece bir veya
iki saat TV veya video oyunları oynanmasını savunmaktadır.
Bir klavyede tuşlara basmak veya fareyi hareket ettirmek egzersiz olarak sayılmaz. CDC, günde en az bir saat fiziksel aktivite yapmayı, çoğu aerobik ve haftada en az üç gün ip atlama, jimnastik ve şınav gibi kas ve kemik güçlendirici aktiviteleri yapmayı önerir.
Oyun odaklı etkinliklere ve adım ölçerleri araştırın. Ödüllere bağlı puan sistemlerini de kullanabilirsiniz. Örneğin, oğlunuz haftada dört veya beş gece günde yarım saat egzersiz yapıyorsa, bir aile filmi gecesi seçebilir. Pont, ”ödül sağlıksız bir yiyecek değilse idealdir” demektedir.
Yatma saatlerine sadık kalın ve elektroniği yataktan uzak tutun. Yorgunluk aşırı yemeğe yol açar ve kilo alımına sebep olabilir. Aşırı kilolu çocukların da uyku apnesi için tedaviye ihtiyacı olabilir.
Galati,” yeterince uyumadığınızda, enflamatuar belirteçleriniz yükselir, bu da kan basıncını, insülini ve kortizolü yükseltir ” demektedir.
Dışarıda yemek yediğinizde, porsiyon boyutlarının geçmişte olduğundan daha büyük olduğu hakkında konuşabilirsiniz. Mezeleri paylaşmak veya çocuğun ana yemek olarak bir meze yemesini sağlamak için bir kural koyabilirsiniz. Ekmek sepetini kenara koyun, salata sipariş edin, zengin soslardan kaçının ve tatlıyı ya paylaşın ya da tüketmeyin.
Ancak Galati, evde yemek pişirmenin yağ ve şekeri kontrol etmenin en iyi yolu olduğunu söylemektedir. Galati, “Ebeveynler çocuğu bir etkinlikten aldıklarında, ‘akşam yemeği pişirmek için zamanım yok, yola çıkalım, Cheesecake fabrikasına gidelim ve eve bir şeyler götürelim’ diyorlar bu yüzden haftada üç veya dört kez yüksek kalorili, yüksek yağlı yiyecekler tüketiyorlar” demiştir. “Şüpheciler bana ebeveynlerin tekrar akşam yemeği pişirmeye başlayacağını düşünüyorsam, bir fantezi dünyasında yaşadığımı söylüyorlar. Diyorum ki, temellere geri dönmeliyiz.”
Galati, çocukların ev yapımı sağlıklı yiyecekleri sevdiğini iddia ediyor. Annesinin Long Island’da büyüyen arkadaşlarına çorba ve meyve salatası servis ettiğini hatırlıyor. “Çocuklar gelip kurabiye ve cips ararlardı” ama annesinin yemeklerine bayılırlardı. “Annemi her zaman tarifi isteyen diğer çocukların anneleri arardı”. “Cenazesinde, onlar için neler yaptığını hatırladıklarını söylediler.”
Galati, çocuklara yiyecekleri iki kategoride düşünmeyi öğretmeye inanıyor: “toprak yiyecekleri ya yerden gelmiştir ya da bir annesi vardır. İnsan yemeği bir kutu veya konserve içinde gelir.”
”Ebeveynlerin kendilerini ve çocuklarını yiyecek konusunda eğitmeye başlama ve daha iyi seçimler yapmaya başlama zamanı geldi.” “Aksi takdirde, sonuçlar çoğu ebeveynin muhtemelen fark ettiğinden çok daha kirli olacaktır.”
Texas Devlet Sağlık Hizmetleri Dairesi Bilim ve Nüfus Sağlığı Dairesi’nin tıbbi Direktörü olan Pont, doktorları her türlü kilo utancından kaçınmaya çağırıyor. Bir dizi çalışma, tıp uzmanları arasında “kilo karşıtı önyargısını” belgelemiştir.
Utanç, suçluluk ve suçlamanın geri teptiğine işaret etmektedir.
Johns Hopkins’teki bir ekip, bu tezi test etmek için normalden daha yüksek kilolu 600 yetişkine ulusal bir anket yaptı. Sonuç: birinci basamak doktorunuz kilonuz hakkında sizinle konuştuysa ve yargılandığınızı düşünüyorsanız, kilo vermeye çalışma olasılığınız daha yüksektir, ancak aslında başarılı olma olasılığınız daha azdır. Bu konuşmada yargılananların yaklaşık yüzde 13,5’i, kilolarının en az yüzde 10’unu kaybetmeye devam etti.
Ancak yargılanmış hissetmeyenler arasında, daha büyük bir grup — yüzde 20’den fazla- bu hedefe ulaştı.
Çocukken kendi kilolarıyla mücadele eden Pont, ebeveynlerin de yargılamaktan kaçınması gerektiğini savunuyor.
“Ebeveynler empatik olmalı ve mükemmel bir şekil veya boyut olmadığını söylemelidir”.
Amaç, uzun sürmeyecek aşırı bir diyet yapmak yerine yavaş yavaş sağlıklı değişiklikler yapmak olacaktır.
Ebeveynler ayrıca kendi yeme alışkanlıklarını geliştirerek bir örnek oluşturabilirler. Pont, ”eğer bir ebeveyn bir şey yaparsa, o zaman önemlidir; eğer bir ebeveyn bir şey yapmazsa, o zaman daha az önemli olduğu anlamına gelir” diyor. “Ebeveynler yol gösterdiğinde ve bir çocuk için destekleyici bir ortam yarattığında, hepsinin başarılı olma olasılığı daha yüksektir.”
Related posts
